بایدها و نبایدهای رفتار با کودکان دروغگو
روش‌هایی برای جلوگیری از دروغگویی در کودکان
کودک باید بداند که گفتن حقیقت عواقب کمتری برایش دارد
برای مثال اگر نوجوانان در مهمانی مشروبات الکی مصرف کرده باشند، باید با والدین خود تماس بگیرند و به همراه آنها مهمانی را ترک کنند. اما بچه‌ها می‌دانند که برای مصرف الکل مجازاتی وجود دارد. دکتر رز میگوید ” باید بین صمیمیت و گفتگوی آزاد، و تعیین محدودیت‌های درست در صورت نیاز، تعادل برقرار کرد که لزوما کار ساده‌ای نیست”
در چنین موقعیتی که با دروغگویی دردسر کمتری در انتظار کودک است، والدین می‌توانند در صورتی که کودک حقیقت را بگوید، تنبیه کمتری برایش در نظر بگیرند و او را بابت راستگویی تحسین کنند.
مثلا به جای اینکه یک‌هفته گوشی موبایل کودک را از او بگیرند، مدت زمان آن‌را به یک روز تقلیل دهند و علت آن‌را نیز به کودک بگویند.
اما کودکان و نوجوانان نباید تصور کنند که با چانه‌زنی می‌توانند از مجازات فرار کنند. گاهی ممکن است بگویند “ولی من راستش رو گفتم ” تا تنبیه نشوند. یا بخواهند با گفتن “اگه قراره تنبیه بشم منم دیگه راستشو نمیگم” والدین را مجبور به تخفیف در مجازات کنند. در این حالت والدین نباید تسلیم خواسته کودک شوند.
اطمینان دادن به کودک
فرض کنید معلم به شما گفته باشد که کودک‌تان تکالیف خود را انجام نداده است. در این حالت می‌توان به کودک فرصتی برای گفتن حقیقت داد.
اگر در ابتدا علاقه‌ای به این کار ندارد، والدین می‌توانند به او ۱۰ دقیقه فرصت بدهند. مثلا به او بگویند “بهت ۱۰ دقیقه فرصت می‌دم و بعد دوباره ازت سوال می‌کنم. اگر نظرت عوض شد و خواستی جواب دیگه‌ای بدی، به دردسر نمی‌افتی چون فقط می‌خوام حقیقت رو بدونم.”
به این ترتیب اگر کودکی به خاطر ترس از تنبیه یا سرافکندگی دروغ گفته باشد، می‌تواند بیشتر فکر کند و ببیند آیا می‌خواهد همچنان دروغ بگوید یا اینکه بدون به دردسر افتادن، واقعیت را بگوید.
نکته: دقت کنید که این تکنیک برای کودکانی که به طور مداوم دروغ می‌گویند مناسب نیست.
کارهایی که والدین در مقابل دروغگویی کودک، نباید انجام دهند:
کودک را گیر نیندازید
سوال‌های پیاپی به هدف گیر انداختن کودک می‌تواند او را ترغیب به دروغگویی کند.
اگر والدین از حقیقت ماجرا خبر دارند، باید یک راست به سراغ مشکل بروند و در این مورد با کودک صحبت کنند. به جای اینکه از کودک بپرسید که آیا تکالیفش را انجام داده است یا نه، بهتر است بگویید “می‌دانم تکالیف‌ات را انجام نداده‌ای. بیا باهم در این مورد صحبت کنیم.”
به کودک برچسب دروغگویی نزنید
دروغگو خطاب کردن کودک اشتباه بزرگی است. آسیبی که این رفتار به کودک می‌زند، عمیق‌تر از مواجهه مستقیم با دروغگویی و علت آن است.
او با خود فکر میکند “مامان حرف منو باور نمی‌کنه” . این باعث میشود، کودک حس بدی نسبت به خود پیدا کند و حتی ممکن است باعث ایجاد الگوی دروغگویی در کودک شود.
پی‌نوشت: دروغگویی و پنهان کردن حقیقت، رفتاری است که در کودکان بسیار شایع است، اما فراموش نکنید که رفتارهای والدین در ادامه و کنترل آن بسیار تاثیر گذار است. والدین اولین الگوی فرزندان خود هستند؛ پس هیچ‌گاه حتی به شوخی به فرزند خود دروغ نگویید، زیرا هم‌زمان با دروغ شما، فرزندتان هم دروغگویی را برای خود مجاز می‌بیند و هم اعتمادش را به شما از دست می‌دهد.
منبع مقاله: Why Kids Lie and What Parents Can Do About It
سایت: childmind.org
