کتاب خانم بریج، معلم گیج

کتاب خانم بریج، معلم گیج

کتاب “خانم بریج، معلم گیج” از مجموعه رمان‌های پانزده جلدی مدرسه‌ی عجیب غریب را به شما معرفی می‌کنیم.

به گزارش خبرگزاری فارس داستان این رمان در دوازده فصل نسبتاً کوتاه روایت می‌شود که فصل اول با عنوان «از مدرسه بدم می‌آید!» با معرفی شخصیت اصلی داستان؛ «ای. جی»از زبان خودش که راوی اول شخص است شروع می‌شود: اسم من ای. جی است. فوتبال و بازی‌های کامپیوتری را دوست دارم، اما از مدرسه بدم می‌آید.

تعریف کلی‌ای. جی از خانم بریج در این چند جمله خلاصه می‌شود که تقریباً جوهره داستان را هم تشکیل می‌دهد: این دیگه چه جور معلمیه؟! خانم بریج، معلم کلاس دوم ما، نه بلد است بخواند و نه بنویسد و نه جمع و تفریق کند. او کم‌هوش‌ترین معلم کل تاریخ جهان است! حالا ما بچه‌‌ها باید خواندن و نوشتن و ریاضی یادش بدهیم.

خانم بریج در سر کلاس و هنگام صحبت کردن با دانش آموزان، خود را آدم پرت و بی‌اطلاع از موضوع درس و کلاس نشان می‌دهد و در همه موارد، از دانش آموزان می‌خواهد دانسته‌های خود راجع آن موضوع را به او هم یاد بدهند.

همین مسئله به ظاهر غیر عادی باعث می‌شود که دانش آموزان به ویژه شخصیت اصلی داستان، ای. جی نسبت به معلوم خود احساس برتری و قدرت بکنند و حتی نوعی دلسوزی در آن‌ها ایجاد می‌شود که تصمیم می‌گیرند بیشتر وقت خود را با این معلم عجیب و غریب! بگذرانند.

همچنین اعتماد به نفس دانش آموزان افزایش پیدا می‌کنند و همه این‌ها باعث می‌شود دانش آموزان با احساس قدرت و برتری به مدرسه بیایند و در واقع حضور در فضای مدرسه آنها را به یاد دانسته‌ها و اطلاعاتشان در زمینه‌های مختلف درسی و حتی عمومی می‌اندازد.

حتی یکی از درخواست‌های خانم بریج باعث روی آوردن همه دانش آموزان به مطالعه آزاد می‌شود و کل دانش آموزان مدرسه در یک اقدام هماهنگ و سراسری یک میلیون صفحه کتاب می‌خوانند تا یک شبانه روز فضای مدرسه را در اختیار داشته باشند و مطابق میل خود از این فضا استفاده کنند.

داستان‌های مدرسه عجیب و غریب به رغم حوادث به ظاهر ناآشنا، رفتارهای آشنایی از کودکان را به نمایش می‌گذارد که یکی از آن‌ها، رویا‌پردازی‌های مداوم کودکان در این مرحله سنی، حتی در سر کلاس‌های درس است که به ظاهر با ماهیت این فضاها در تضاد است.

نویسنده این مجموعه یادآوری می‌کند که حتی در سر کلاس‌های درس هم نباید رویاپردازی‌های کودکان را فراموش کرد و باید آموزش‌های لازم را با لحاظ کردن این مسئله مهم و انکار ناپذیر در میان کودکان پیش برد.